Het gezicht achter SensIQ

Wie ik ben en wat mij drijft

Rond mijn twintigste ontdekte ik dat ik hoogsensitief ben. Wat eerst verwarrend en lastig was, werd later mijn kracht. Het leerde me om écht te luisteren, ook naar wat nog niet gezegd wordt. Die gevoeligheid helpt me nu om ouders en kinderen beter te begrijpen, en woorden te geven aan wat soms alleen voelbaar is. Zodat er ruimte ontstaat voor rust, verbinding en groei.

In mijn jaren in de kinderopvang en het onderwijs merkte ik hoe veel kinderen nét iets gevoeliger zijn dan ze laten zien. Ik leerde hun signalen herkennen: een klein gebaar, een stille blik, een plotselinge spanning in het lijf. En vooral: hoe je dan op een zachte, duidelijke manier nabij kunt zijn. Die ervaring vormt nog steeds de basis van hoe ik werk.

De afgelopen jaren leerde ik opnieuw luisteren, dit keer naar mijn eigen lichaam. Long Covid zette mijn leven op z’n kop en dwong me tot vertraging. Het was pittig én leerzaam. Ik ontdekte hoe belangrijk rust, aandacht en zachtheid zijn – voor herstel, maar ook voor groei.

Die inzichten neem ik mee in mijn werk én thuis, waar ik met geduld en helderheid stap voor stap blijf bouwen aan balans.

Hoe ik werk

Ik ben rustig, nieuwsgierig, en maak graag écht contact. Luisteren is voor mij niet alleen horen wat iemand zegt, maar ook voelen wat erachter zit. Ik geloof in eenvoud, eerlijkheid en de kracht van kleine veranderingen.

In mijn begeleiding combineer ik mijn persoonlijke ervaring met professionele scholing. Ik geef ruimte aan gevoel, zonder erin te verdrinken. Breng helderheid, zonder de zachtheid te verliezen. Zo ontstaat er een veilige plek voor ouders en kinderen die zoeken naar rust, balans en verbinding.